ارائه رویکرد ترکیبی تعیین تراز گذار از معدنکاری روباز به زیرزمینی

یکی از تصمیمات کلیدی در خصوص کانسارهایی که قابلیت استخراج ترکیبی به هر دو روش روباز و زیرزمینی را دارا باشند، تعیین تراز گذار معدنکاری روباز به زیرزمینی است. حد گذار ترازیست که در پایین‌تر از آن، استخراج به روش زیرزمینی و در بالای آن استخراج به روش روباز، از جنبه‌های فنی و اقتصادی در اولویت است. سهولت، کاربردی بودن روش اجرا و سرعت دستیابی به جواب قابل قبول جزو الزامات مراحل اولیه مطالعات معدن از جمله تعیین حد گذار معدنکاری محسوب میشوند. در این تحقیق، روشی کاربردی مبتنی بر ترکیب دو رویکرد الگوریتم لرچ و گروسمن و روش نسبت باطله برداری تعادلی (ESR) روباز و زیرزمینی، برای تعیین حد گذار ارائه شده است. بر اساس الگوریتم پیشنهادی، نخست می‌بایست پیت‌های لانه‌ای و پیت‌های توسعه ای با هدف بیشینه سازی تابع هدف ارزش خالص فعلی (NPV) ایجاد شده و سپس نسبت باطله‌برداری حاشیه‌ای (ISR) هر یک از این پیت‌های بهینه بدست آمده محاسبه گردد. با توجه به روش(‌های) معدنکاری زیرزمینی جایگزین، نسبت باطله برداری تعادلی (ESR) محاسبه و در نهایت تراز گذار با مقایسه نسبت باطله‌برداری حاشیه‌ای (ISR) هر یک از این پیت‌های بهینه با نسبت باطله برداری تعادلی (ESR) تعیین می‌شود‌. در تحقیق حاضر، از این رویکرد برای تعیین تراز گذار در یک کانسار واقعی سنگ آهن استفاده شده است. برای اعتبارسنجی تراز گذار پیشنهادی روش ارائه شده، از برآورد و مقایسه ارزش خالص فعلی تراز گذار استفاده شده است. مقایسه ارزش خالص فعلی تجمعی بدست آمده از معدنکاری ترکیبی در پایین‌تر از پیت و تراز گذار بدست آمده با روش پیشنهادی، نشان دهنده افزایش بطور میانگین، 23 درصدی در ارزش خالص فعلی کلی معدنکاری نسبت به حالت تداوم معدنکاری به روش روباز می‌باشد که مؤید قابلیت روش در تعیین تراز گذار است.